In mijn platenverzameling tref ik steeds opnieuw weer juweeltjes aan. In dit geval een zeldzame opname van een vrijwel onbekende opera.
Doordat ik op een gegeven moment al die bekende opera’s wel “gezien/gehoord” had, raakte ik erg geïnteresseerd in de minder bekende werken. Zo vond ik eind jaren ’70 bij een Maastrichtse platenwinkel een exemplaar van Wuthering Heights, een opera van Bernard Herrmann. Herrmann is een componist die vooral bekend is van zijn filmmuziek. Mijn onlangs hernieuwde kennismaking met deze opera was een aangename verrassing. De muziek maakt nu, veel meer dan kort na aankoop, indruk op me en wordt door mij dan ook veel beluisterd. Sommige fragmenten doen me zelfs denken aan muziek van John Adams. Conclusie: deze opera is helaas een volledig ten onrechte vergeten meesterwerk.
Herrman als componist van filmmuziek
Herrmann werkte veel samen met beroemde regisseurs als Hitchcock, Welles en Truffaut. Voor Hitchcock schreef hij muziek voor Psycho, Vertigo, The Birds en vele andere rolprenten. De samenwerking met Hitchcock eindigde echter abrupt op het moment dat Hitchcock zijn score voor “Torn Curtain” weigerde.
In 1944 componeerde Herrmann muziek voor Orson Welles’ film Jane Eyre, naar een roman van Charlotte Brönte. Toen hij in 1946 als dirigent van het Hallé Orchestra in Manchester aan het werk was, bezocht hij samen met zijn vrouw Haworth, de geboorteplaats van de drie zussen Brönte. Geïnspireerd door de omgeving besloot hij tot het schrijven van de opera Wuthering Heights. Zijn toenmalige vrouw Lucille Fletcher schreef het libretto.
Uitvoeringen en opnames van de opera
In 1951 voltooide hij het werk en lang gebeurde er … niets
Een audio registratie door Pye records op 4 LP’s in 1966, gemaakt op kosten van- en onder leiding van Herrmann zelf was de eerste gelegenheid waardoor het publiek kennis kon maken met het werk. De verkoop werd echter geen succes. Toch werd de opname opnieuw uitgegeven op het label Unicorn in 1972. Deze heruitgave kreeg veel lovende kritieken.
De opera is tijdens Hermann’s leven nooit uitgevoerd al waren daar soms wel plannen voor. Een geplande uitvoering onder leiding van dirigent Julius Rudel werd afgeblazen omdat Rudel, mede onder druk van de hoge kosten een ander einde voorstelde. Herrmann ging daar echter niet mee akoord.
Pas na Herrmans dood in 1982 zou de wereldpremiere plaats vinden in Portland, Oregon. Toch werd ook bij die uitvoering de voorgestelde aanpassing van Rudel toegepast. Er werd 30-40 minuten muziek geschrapt. Het programmaboekje is overigens te zien op https://mnopera.org/wp-content/uploads/transfer/1982_original_program_-_wuthering_heights.pdf.
Voor eigen gebruik heb ik de LP’s gedigitaliseerd. Om een indruk te geven van Herrmanns opera is hieronder een fragment te horen uit het slot van de eerste scene uit de eerste acte waarin Heathcliff en Cathy zich voorbereiden om de nacht in te gaan (“Dark world adieu”).